Jak być kreatywnym?

Obraz: Rob Gonsalves „Akrobaci”

Z pewnością każdy przynajmniej raz w swoim życiu był w sytuacji, w której potrzebował kreatywnego pomysłu, czuł, że wyjście jest zaraz obok ale nie mógł na nie wpaść i żałował, że nie jest bardziej pomysłowy. Rzecz nie jest wybitnie łatwa ale nie jest też nieosiągalna. Przede wszystkim pamiętajmy, że różnica między osobą kreatywną a niekreatywną stanowi wiara w swoje umiejętności. W każdym z nas drzemie wynalazca trzeba go tylko obudzić!

Na początku ustalmy co oznacza dla nas bycie kreatywnym- z racji wielości definicji stworzymy własną „drogowskazową”.

Kreatywny oznacza twórczy, taki, który lepi nowe ze starego, znajduje inne drogi wyjścia od banalnych do tych najbardziej wyszukanych.

Jesteśmy różni, chyba każdy się ze mną zgodzi, że nie ma na świecie dwóch takich samych osób, nie mowa tu o wyglądzie, lecz charakterze. Każdy wychowywał się w różnych miejscach, otaczał się innymi, niepowtarzalnymi ludźmi, doświadczał rozmaitych rzeczy, etc.. Te właśnie składowe wychowania kształtowały nas i nasze spojrzenie na świat. Nasze podejście, nasza postawa jest odmienna. Owszem są zgodne sytuacje, w których postępujemy jak każdy i może być ich wiele, niemniej jednak nigdy w 100%. Korzystamy z różnorodnych wyjść z sytuacji – i w tym oto miejscu tkwi nasza kreatywność – przejawia się właśnie w tej różnorodności.

Jakie są cechy osób kreatywnych? To podstawowe pytanie będzie stanowić dla nas kierunek zmiany naszego postępowania do osiągnięcia kreatywnego postrzegania.

– Są niezależne względem innych. W ten sposób występuje minimalizowanie ryzyka krępowania ich czyimś wpływem, mogą być wolne w wyrażaniu siebie i swojej twórczości.

– Potrafią akceptować siebie, innych i otoczenie. Jest to uwolnienie się od trzech potencjalnych więzień:

• ja i moje słabości, które mogą być jedynie przeszkodą w rozwoju (o dostrzeganiu swoich mocnych stron nie wspominając),
• osoby trzecie, mające zbyt duży wpływ na moje decyzje poprzez swoje opinie i postawy, co wyraża się w zamykaniu na innowacyjne- moje własne pomysły i ich realizację- przestańmy się przejmować tym co inni pomyślą czy powiedzą(!),
• jest pewna znana modlitwa „Panie daj mi odwagę abym zniósł to co zmienić mogę, daj mi cierpliwość abym zniósł to czego zmienić nie mogę i mądrość, bym odróżnił jedno od drugiego” – prościej ujmując akceptacja sytuacji zastanej. Zmieniajmy świat, ale czasami nie na wszystko mamy wpływ, a kiedy nie możemy czegoś zmienić, mimo ogromnej chęci, marnujemy własny potencjał i czas w efekcie nie zmieniamy nic prócz własnej motywacji.

– Kreatywne osoby doświadczają szczęścia. Starają się czerpać szczęście z każdej sytuacji, wyciągać pozytywne wibracje, wspomnienia i dzięki temu ładować się ciepłymi emocjami, które sprzyjają przepływowi twórczych myśli.

– Umiejętnie radzą sobie ze stresem, dzięki czemu nie tracą czasu na strapienia i złość, która raczej w niczym nie pomaga, za to przeszkadza na pełen etat.

– Kolejnymi cechami są dobro i bezinteresowność, będącymi kolejną dawką pozytywnych uczuć sprzyjających tworzeniu.

– Dostrzegają potencjał w prostocie życia, gdyż najczęściej najlepsze pomysły to te najprostsze.

– Osoby kreatywne wiedzą, że zakładanie masek i przybieranie ról jest społeczną codziennością i nie sposób jest wyeliminować tego w stu procentach, jednakże jak największe zbliżenie się do prawdziwej osobowości wyrażona w naturalności powoduje, że nie tracą swojego potencjału na kreowanie poz, tylko pożytkują go na rozwój własnego JA, mogą wtedy nieskrępowani społecznymi oczekiwaniami pozwolić sobie na spontaniczność, która również sprzyja wynalazczości.

– Cechuje je przyjacielskość i miłość, co gwarantuje w efekcie otaczanie się kochającymi osobami, które akceptują je takimi jakimi są.

– Są zwolennikami demokracji i braku osądów. (Taaak jest ciężko ale czego się nie robi dla rozwoju osobistego ; ).

– Kolejną cechą jest kręgosłup moralno-etyczny, który powoduje wewnętrzny pokój i harmonię tworzące emocjonalno- duchową równowagę.

– Pozwalają sobie na prywatność, dzięki temu mogą zachować odrobinę własnego terytorium i tym samym wyłączność na indywidualne myśli. Chwila samotności jest pozytywną drogą do wielu nowych pomysłów, nie wyrokiem. Oczywiście dodatkowym atutem jest brak wpływu innych na  tok myślenia.

– Korzystają z umiejętności rozwiązywania problemów, gdzie w samym sposobie wyjścia z kłopotu wyrażają swoją innowacyjność, a dodatkowo odczuwają komfort czerpiąc ze spokoju.

– W pokonywaniu problemów pomaga im konstruktywny humor, który również daje oznaki nietuzinkowego spojrzenia i świeżości pomysłów. Ponadto poczucie humoru, czyli pozytywne nastawienie do życia pozwala im stawiać na siebie i nie martwić się zbyt długo niepowodzeniami.

– Są:

Otwarci na nowe pomysły. Skostniałe postrzeganie nie dostrzeże wyjścia choćby dostało nim w nos.

Dziecinni, czyli nieskalani zastałymi, sprawdzonymi pomysłami.

Wyrażają się przez prostotę- jw. najprostsze często okazuje się najlepsze. Nie bez powodu powstało słowo „przekombinowany”.

– Trzymają dystans względem kultury. Jest ona świetnym sposobem na odnajdywanie się w przestrzeni, jednak krępuje ruchy będące wyrazem innowacyjności.

– Są odważni. Oczywiście gdyby nie odwaga ciężko byłoby zdobyć się na wyjście z nowym, niesprawdzonym pomysłem. Wyrazem odwagi jest poniekąd siła przebicia, ile pomysłów przeszło bez echa tylko przez brak tej jakże ważnej cechy…

– Wierzą w swoją intuicję, jako jeden ze sposobów na skuteczną ścieżkę w kierunku nowych pomysłów.

– Bardzo ważną cechą charakterystyczną dla innowatorów jest motywowanie siebie. Bez tego wysiłek wypala się tak szybko jak sucha trawa. Pamiętajmy, że każda porażka to kolejny krok do sukcesu.

– Dla nich przekraczanie swoich kompetencji jest czymś bezcennym, nabywanie coraz to nowszych doświadczeń i nauka z nich wypływająca pozwala na odkrywanie siebie i dostrzeżenie nowych horyzontów.

– Stawianie nowych pytań, tworzenie nowych powiązań i nietuzinkowe odpowiedzi to kolejne atrybuty osób innowacyjnych. Pozwólmy sobie na odrobinę luksusu i karmmy się codziennie nowymi pytaniami, twórzmy kolejne powiązania i dawajmy odpowiedzi pozbawione schematów. Najgorsze co można zrobić, to uznawać jedną jedyną i słuszną prawdę.

Codzienne stosowanie do wyżej przedstawionych punktów pozwala na otworzenie wewnętrznej kreatywności. Dodatkowo można stosować techniki, ćwiczenia pozwalające wyzwolić siłę twórczości, np.:

• Jednym ze sposobów dotarcia do swojej własnej, osobistej, wrodzonej kreatywności jest wsłuchanie się w siebie i zrozumienie kim jesteśmy. Może nam w tym pomóc odniesienie się do otoczenia, w którym się wychowywaliśmy, rozwijaliśmy, tego co te otoczenie reprezentuje. Wtedy poznamy nasz wewnętrzny potencjał, a to co uzewnętrznimy w czynach będzie przejawem naszej twórczości.
• Można opowiedzieć o swoich planach miseczce z galaretką. Dzięki temu opuszczamy tradycyjne sposoby komunikacji i zmieniamy tor myślenia, zaczynamy swoją drogę do kreatywności. (Nie wkleję galaretki, bo czemu mam narzucać moje wyobrażenie i zaburzać Wasze:)
• Można zadawać sobie pytania odnośnie otaczającego nas świata:

*Dlaczego psy mają cztery łapy?

*Dlaczego drzewa mają liście?

*Dlaczego niebo jest niebieskie?

*Dlaczego serce ma kolor czerwony?

*Dlaczego kij jest podłużny? etc.

• Jak postrzegalibyście przedmioty w waszej kuchni gdybyście wrócili z podróży z księżyca? Jak opisalibyście przedmioty wkoło? Co musielibyście wiedzieć, żeby umieć je poprawnie zidentyfikować?

Odkrywanie swoich umiejętności potrafi nas wzbogacić. W kolejnych wpisach będę starać się rozwijać powyższe zagadnienia cech charakteru aby nie pozostawiać niedosytu.

A Wy jaki macie pomysł na ćwiczenia kreatywnego myślenia? Piszcie 😉

Pozdrawiam ciepło M.P.S